با بررسی متون فعلی با استفاده از کلمات کلیدی آویشن شیرازی کیلویی اسانس آویشن و تیمول، نویسندگان توانستند مطالعات مربوطه را وارد کرده و یافته‌های خود را در قالبی در دسترس خواننده خلاصه کنند.
مربوط به عملکردهای فیزیولوژیکی این گیاه مورد بررسی در این بررسی حذف شدند.
آویشن ولگاریس که معمولاً به عنوان آویشن شناخته می شود برای قرن ها به دلیل خواص طعم دهنده، آشپزی و دارویی آن مورد استفاده قرار گرفته است.
عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گرفت که در آثار دیوسکوریدس به آن اشاره شده است. اما در منطقه مدیترانه عمدتاً به عنوان ادویه مورد استفاده قرار گرفت و سپس در سراسر جهان گسترش یافت طبقه بندی و توزیع سیستماتیک جنس تیموس گروهی از گیاهان معطر است که از خانواده Lamiaceae (Labiate) تعلق دارد.
با توجه به Jalas و Morales گونه و زیرگونه شناخته شده، آویشن. T. vulgaris بومی اروپای جنوبی، از اسپانیا تا ایتالیا است. به گفته Talhouket al. در لبنان، T. vulgaris گونه بومی شناخته شده است.
در زیر، طبقه بندی سیستماتیک این گونه ذکر شده است. جنبه های گیاه شناسی آویشنT. ولگاریس درختچه ای دائمی و همیشه سبز با ساقه ای به طور کلی راست و بر پایه چوب است.
برگ ها به صورت حلقه هایی در اطراف ساقه، همیشه سبز و ساده قرار گرفته اند. آنها شکلی بیضی شکل، بافتی ظریف و رایحه ای دلپذیر دارند.
آنها عمدتاً بخش خوراکی انسان را تشکیل می دهند. گلها از نوع سایمی، به رنگ ارغوانی و سفید، دوجنسی و دو لبه با کاسه گل غده ای کرکدار هستند که رایحه ای مطبوع دارند.
شکوفه دادن آنها در بهار و تابستان اتفاق می افتد T. vulgaris سرعت رشد متوسطی دارد. در زمان بلوغ، خارش به ارتفاع 0.5 تا 1 متر می رسد و در 0.5 تا 1 متر و گاهی اوقات 15 متر روی زمین به عنوان یک پوشش سبز گسترش می یابد.
