کشورهای مختلف از استانداردهای تلویزیون ال جی 50 اینچ فول اچ دی متفاوتی استفاده کرده اند: فرانسه برای اولین بار در سال 1938 سیستم ملی 455 خط خود را پذیرفت و سپس در طول جنگ جهانی دوم، استاندارد آلمان را در 441 خط و پیش از تصویب در 819 خط پذیرفت.
این استاندارد با وضوح بالا بهترین تصویر ممکن را برای آن زمان ارائه می دهد، یعنی دو برابر استاندارد انگلیسی در 405 خط. با این حال، به دوربین هایی با پهنای باند چهار برابر نیاز دارد که حساسیت آن ها کمتر است و بالاتر از همه، باند رادیویی اشغال شده تقریباً دو برابر شده است: 12 مگاهرتز به جای 7 مگاهرتز.
فرانسه استاندارد اروپایی 625 خطوط سیاه و سفید را، پنج سال قبل از معرفی رنگ، اتخاذ کرد تا اساساً به لطف استفاده از باند UHF، امکان پخش بعدی تعداد بیشتری از کانال‌ها را فراهم کند.
این کشور در حال توسعه استاندارد رنگ SECAM خود است که به ویژه توسط اتحاد جماهیر شوروی و آفریقای فرانسوی زبان نیز پذیرفته شده است.
برای رنگ، تمام اروپا از استاندارد 625 خط، در پایان دهه 1960، با اتخاذ استاندارد رنگ SECAM یا PAL، بر اساس تصمیم سیاسی کشورهای مبتکر این دو استاندارد استفاده می کنند، در حالی که آمریکای شمالی از خط 525 استفاده می کند.
استاندارد 60 هرتز از سال 1941 و استاندارد رنگ NTSC از سال 1953، در نسخه قطعی آن.
کانال ملی فرانسه TF1 شبکه 819 فرستنده خط را تا 19 ژوئیه 1983 اداره می کرد، زمانی که آخرین فرستنده، تور ایفل پاریس، برای آماده شدن برای راه اندازی Canal+ در سال بعد، در همان شبکه VHF یا شبکه چهارم، تعطیل شد. مطابق با استاندارد 625 خط.
گیلرمو گونزالس کامارنا، مهندس مکزیکی و مخترع یکی از سیستم های تلویزیون رنگی “سیستم سه رنگ متوالی” در اوت 1940. در دهه 1960، او فرمول ساده تری برای پردازش سیگنال های رنگی ایجاد کرد.
این سیستم را سیستم دو رنگ ساده شده می نامند. گونزالس کامارنا چند سال زودتر از ایالات متحده با NTSC تلویزیون رنگی را در مکزیک راه اندازی کرد.
