کربنات سدیم آزمایشگاهی موجود در محیط باعث بیماری های پوستی می شود

سدیم سسکوئی کربنات، کربنات سدیم آزمایشگاهی و بی کربنات سدیم در محصولات آرایشی و بهداشتی با غلظت های تا 50٪ استفاده می شود.

LD50 در موش برای بی کربنات سدیم از 7.6 گرم بر کیلوگرم تا 8.9 گرم بر کیلوگرم متغیر بود. سدیم سسکوئی کربنات، کربنات سدیم و بی کربنات سدیم باعث ورم ملتحمه می شوند.

بی کربنات سدیم برای حیوانات آزمایشگاهی محرک چشمی نبود. نه بی کربنات سدیم و نه کربنات سدیم تراتوژن برای حیوانات آزمایشگاهی نبود.

سدیم سسکوئی کربنات و بی کربنات سدیم برای دو کشت سلولی مختلف جهش زا نبودند. درماتیت، اما نه حساسیت، در کارمندان یک مرکز استخراج ترونا (سسکوی کربنات سدیم) مشاهده شد.

کربنات

کربنات سدیم، اما نه بی کربنات سدیم، به دلیل ماهیت قلیایی محلول‌های آن، محرک پوست و چشم است، استفاده آرایشی از کربنات سدیم در غلظت‌های بالا عمدتاً محدود به محصولاتی است که برای رقیق شدن قبل از استفاده طراحی شده‌اند و در محصولاتی که pH آنها بافر است.

نزدیک به بی طرفی نتیجه گیری می شود که سدیم سسکوئی کربنات، بی کربنات سدیم و کربنات سدیم همانطور که در حال حاضر در لوازم آرایشی استفاده می شود بی خطر هستند.

تأسیسات کربنات سدیم، واقع در آزمایشگاه ملی آرگون – غرب (ANL-W) در آیداهو، به عنوان افزودنی به تأسیسات پردازش سدیم موجود طراحی و ساخته شد.

فرآیند سدیم و تأسیسات کربنات سدیم، سدیم رادیواکتیو را به محصولی تبدیل می‌کند که برای دفع زمین در آیداهو قابل قبول است. بخش اول فرآیند در تاسیسات فرآیند سدیم اتفاق می افتد که در آن سدیم رادیواکتیو به هیدروکسید سدیم (سودآور) تبدیل می شود.

بخش دوم فرآیند در تاسیسات کربنات سدیم اتفاق می افتد که در آن محلول سوزاننده تولید شده در تاسیسات فرآیند سدیم به زباله های کربنات سدیم خشک تبدیل می شود… ادامه در زیر